Week 7 t/m 12: 'Nothing on the hand'

Jaaa mensen, het is weer tijd voor een nieuw reisverslag! Het is alweer een tijdje geleden dat we iets hebben geschreven maar aldus Mr. Schraven is er “Nothing on the hand”. Naast leuke activiteiten in het weekend zijn we door de weeks ‘druk’ bezig met school. Ja, dat had je vast niet verwacht, maar tussendoor zijn we marketingmanagement aan het studeren. Het niveau is makkelijk bij te benen, maar door verschillende toetsen en assignments moeten we toch wel degelijk aan de slag. Tijdens de herkansingen van de examens staat onze rondreis gepland en dus wordt de ‘Nederlandse zesjescultuur’ opzijgeschoven voor een winnaarsmentaliteit om de rondreis kost wat kost door te laten gaan.

Genoeg over school, tijd voor leuke dingen! Zuid-Afrikanen houden net als ons extreem veel van voetbal. Of beter gezegd zwarte Zuid-Afrikanen houden van voetbal, want de meeste blanke Zuid-Afrikanen spelen rugby of vechtsport. Er wordt veel voetbal gespeeld op de residence en wij zijn spelers van “SWIHLUKE VUT STARS”. Op papier een uitstekend team, maar met een veldkwaliteit niet beter dan een gemiddelde paardenwei, kan voetbal nog best lastig worden. Iedere doordeweekse dag wordt er getraind en in het weekend is er vaak een toernooi.  Het Zuid-Afrikaanse voetbal staat bekend om mooi en leuk voetbal waarbij het weleens kan ontbreken aan een juiste tactiek. Voetbal draait om scoren dus alles moet alles zo snel mogelijk vooruit, althans zo denken ze hier. Verder zijn we met een teamgenoot naar de Sowetoderby: Kaizer Chiefs - Orlando Pirates geweest. De sfeer was geweldig! Nederlandse voetbalsupporters zouden van de tribunes nog weleens een boksring kunnen maken, hier in Zuid-Afrika maken ze er een feestvloer van. De fans van Kaizer Chiefs en Orlando Pirates zaten door elkaar en er wordt volop gezongen en gedanst. Schade na de wedstrijd is geen gebroken neus, maar een hoop afgebroken stoelen door het dansen.
 

Er is nog meer sportnieuws. Dinsdag 7 Maart om 19:00 vond er een MMA Light Weight Fight tussen Sep “ChupaChup” Schraven & Erwin “IJsco” de Bruijn plaats. Het gevecht was het gevolg van zelfoverschatting. Schraven werd in de kroeg uitgedaagd voor een match in het bijzijn van de boks club. Er was geen ontkomen aan en dus moest en zou er de week later gevochten worden. De Bruijn was alleen vergeten dat Schraven enige judo en kick box ervaring heeft, hetgeen eindigde in een blamage voor De Bruijn. Heftige stompen in het gezicht leidde ertoe dat de Bruijn in de eerste ronde al werd verslagen.

Eenmaal van het gevecht bijgekomen was het tijd voor een nieuwe trip… richting Durban! Het is een stad aan de Indische Oceaan met heerlijk warm zeewater. Hèhè eindelijk, we waren een keer niet het middelpunt van de belangstelling, omdat blank en zwart hier wel meer met elkaar samenleeft. Ook wel een keer fijn. In drie dagen tijd hebben we onder andere uShaka Marine World, The Valley of 1000 Hills, Krokodillenpark, Victoria Streek Market en het Moses Mabhida Stadium bezocht. Voor de overige twee dagen zijn we doorgereden naar de provincie Kwazulu-Natal. Hier gingen we op bezoek bij Maarten, een jongen die we hebben ontmoet bij de ambassade in Den Haag voor het aanvragen van ons visum. We hadden hem slechts een keer gezien, maar toch leek het ons leuk om hem op te zoeken. Altijd leuk om ervaringen uit te delen! Hij vertelde ons dat hij op een zendingspost studeert. Néé Ed, een zendingspost is geen postbedrijf in de bergen. Néé Sep, een zendingspost is geen radiostation. Het bleek een zeer gelovig oord te zijn waar het geloof wordt bekeerd. Toen we aankwamen werden we zeer vriendelijk onthaald en we kregen een rondleiding over de zendingspost. We hebben onze ogen uitgekeken!  Op de zendingspost willen ze een positieve bijdrage leveren aan de maatschappij, ze helpen bijvoorbeeld op vrijwillige basis honderden mensen om van een alcohol of drugsverslaving af te komen. Verder is de zendingspost zelfvoorzienend en kan je het beschouwen als een gesloten society waar iedereen voor elkaar zorgt. Ze hebben echt van alles, zoals een bakkerij, fabrieken, landbouw, scholen, visserij, accommodaties en zelfs een radiostation. Graag willen we Maarten en de mensen van de zendingspost bedankt voor de gastvrijheid!

Op de terugweg van Maarten naar huis reden we uren door een prachtig bergachtig gebied. De mensen die hier naast de weg woonden hebben geen stroom en geen kraan (het beeld waar de gemiddelde persoon aan denkt bij Afrika). Tegen aanradingen in zijn we hier even gestopt bij een familie. De mensen hier spreken geen Engels en de kinderen rende weg voor ons (voor Erwin in het bijzonder, logisch). Gelukkig hadden we lokmiddel in onze auto liggen, in de vorm van koekjes. Toen Sep deze begon uit te delen, stonden alle kinderen voor zijn neus. Ed kon vanaf de andere goed zien dat alle kinderen al minstens 3 koekjes in de ene hand op hun rug hadden, en met de andere hand nog meer vroegen. Hier hebben we een aantal foto`s gemaakt en onze ogen uitgekeken!

Verder zijn we naar Johannesburg gereden om Danie “The Pitbull” van Heerden te supporten tijdens zijn eerste boksgevecht. Uiteraard werd deze wedstrijd door Danie gewonnen! In de eerste rond sloeg hij zijn tegenstander namelijk knock-out, well done Danie!   

Nog enkele opvallende momenten die we hebben beleefd:

• Wat een verassing, Sep zijn tweede telefoon is inmiddels ook al gestolen. Blijft hij zo presteren dan heeft hij maar vijf (!) nieuwe telefoons nodig tijdens zijn verblijf in Zuid-Afrika.
• Tanken zo lang mogelijk uitstellen kan enige stress opleveren als je in the middle of nowhere rijdt zonder een tankstation binnen een straal van 100 kilometer.
• Drugs doet rare dingen met je. Zo kan je naakt over de campus lopen met 300 fans in de achtervolging. Als je daarna de bewaking aanvalt en geslagen wordt met gummiknuppels, voel je gelukkig niks.
• Het roken van wiet is gelegaliseerd binnen private plekken. We voelen ons bijna thuis met al die stinkende wietlucht in ons gezicht.
• Twee Belgische dames ontmoet die ook voor een half jaar in Vanderbijlpark verblijven. Allé, da is toch tof!
• Schreeuwen kunnen ze hier als de beste. Al zijn de Nederlandse baby’s volgens de NOS de meeste schreeuwende baby’s ter de wereld, zelfs zij kunnen nog iets leren van de volwassen Zuid-Afrikanen (Wij volgen alleen belangrijk Nederlands nieuws).
• De president van Zuid-Afrika, Jacob Zuma, is toch wel heel corrupt. Zijn slogan: “Zuma first, South-Africa second!”
• Vervelende nieuws ontvangen dat onze zussen ons eind april op komen zoeken in Zuid-Afrika. Grapjuh dames, superleuk!
• Toen we bij de ‘alledaagse’ alcoholcontrole voor het eerst gepakt werden, aangezien er een doos Heineken op de achterbank lag, mochten we alsnog ons bier meenemen… Heeft de controle dan wel zin??
• Ook hebben we voor het eerst een aardbeving meegemaakt. Het is maar goed dat mensen ons er attent op maakte, want zelf voelden we het helemaal niet.